Hakuna matata?

“Terwijl onze visumaanvraag nog in de lucht hangt, maken we ons klaar voor een bijzondere reis naar Tanzania. Van onverwachte ontdekkingen onderweg tot een bittere pil rond dronegebruik — dit is hoe de laatste weken voor vertrek verliepen.”

Enigszins nerveus zijn we nog steeds in afwachting van onze visum aanvraag. Al hadden we de informatie over de noodzaak hiertoe volledig gemist in de ontvangen reisinformatie, leidde een overpeinzing tijdens een ritje naar Lelystad alsnog naar de vraag of we die wellicht niet nodig zouden hebben. En hoe zit dat eigenlijk met vaccinaties? Malariapillen? Ik had niet verwacht Tanzania en Lelystad ooit in één gedachte samen te zien komen.

Dat was begin mei. Aangezien we 2 juni vertrekken hadden we nog zat tijd, want een aanvraag zou volgens informatie een kleine week in beslag nemen. En aangezien mijn eerdere ervaringen met het aanvragen van een drone vergunning in Tanzania qua snelheid best positief waren stemde ook dat me gerust.

Verboden te vliegen

Desondanks zal de drone deze reis alsnog thuis blijven overigens. Voor het vliegen in nationale parken is een zogeheten Filming Board license nodig. Verschillende instanties moeten hier goedkeuring voor geven, tot aan het ministerie van defensie toe. Moeite die ik er allemaal zeker voor over zou hebben gehad, ware het niet dat gedurende de aanvraag van mijn “basisvergunning” bleek dat zo’n speciale licentie me duizenden dollars zou gaan kosten. Het is jammer dat het maken van mooie lucht shots hiermee buiten het bereik van vrijwel iedereen komt behalve commerciële projecten.

Ik baal er enorm van, maar dit is niet een land waar ik het risico van ongeauthoriseerd vliegen wil nemen, niet in de laatste plaats vanwege de potentiële gevolgen voor onze gids.

Maar goed, de visum aanvragen… Evita heeft toch maar even een bericht naar het ministerie gestuurd over het uitblijven van een reactie. Hopelijk is het allemaal voor vertrek geregeld. Het is ook mogelijk om het bij aankomst te regelen, maar grote kans dat je lang moet wachten en dus kostbare tijd aan het verspillen bent die je liever aan de reis wil besteden.

Nog net geen Serengeti, maar de Amsterdamse Waterleidingduinen…

Klaar voor avontuur

Mijn vingers jeuken om de wildlife te fotograferen en beelden te schieten voor een videoproject dat ik al maanden aan het voorbereiden ben, voor zover dat vooraf en vanuit de andere kant van de wereld mogelijk is tenminste. Maar daarover later wellicht meer.

De reisorganisatie heeft ook op verzoek geregeld dat we in een aangepaste Safari jeep onze tochten zullen maken. Bij deze Toyota Landcruisers zijn de ramen verwijderd zodat we een vrijwel onbeperkt zicht hebben, wat de ervaring en zeker ook het fotograferen zeker ten goede zal komen.

We blijven aan de grond – opnieuw

Evita heeft ook nog geïnformeerd naar de mogelijkheid om een ballonvlucht toe te voegen aan de reis. We hadden er voor het boeken al naar geïnformeerd maar besloten om er nog even over na te denken gezien de kosten. We vissen nu naast het net, alle vluchten zitten helaas al vol… Jammer, maar er staat ons alsnog een prachtige reis te wachten.